Rodzaje kupców (Część 6)

   Kilka rozmów telefonicznych w dniu dzisiejszym natchnęło mnie do opisania kolejnego rodzaju "poszukiwacza samochodu". Typ, o którym napiszę to "Telefoniczny Umawiacz". Pewnie każdy z Was sprzedając kiedyś swoje auto spotkał się z kimś takim.
- Dzień dobry, ja w sprawie ogłoszenia. Czy aktualne?
- Dzień dobry. Tak, oczywiście aktualne.
Następnie przychodzi seria pytań typu:
- Jaki przebieg? (przecież w ogłoszeniu jest zapisany czcionką "jedynką" to i trudno dojrzeć)
- Ile autko pali? ( tu zazwyczaj każdy chce usłyszeć - 4,5 litra w trasie, 5 litrów w mieście)
- Jak długo pan nim jeździ? (kiedyś myślałem, że zapis w każdym ogłoszeniu - "kupujący nie płaci podatku PCC" wystarcza, żeby zrozumieć, że niezbyt długo. Teraz już tak nie myślę. A przecież nie napiszę wielkimi literami - JESTEM HANDLARZEM, bo nikt nie zadzwoni. Przecież handlarz to DIABEŁ, a z DIABŁEM się interesów nie robi!)
- Czy wymaga wkładu finansowego? (I tu ucho po drugiej stronie czeka na  - "lać i jeździć", bo przecież to jest nie do pomyślenia, żeby 10-letni, lub starszy samochód wymagał choćby wymiany oleju, że nie wspomnę o rozrządzie, jakiejś końcówce drążka, czy sworzniu. Nie, no jak powiesz, że żarówka nie świeci, to już złom sprzedajesz)
   Po takich i nieco mądrzejszych pytaniach następuje sakramentalne:
- Gdzie i kiedy mozna autko obejrzeć?
   Ufff...wydaje się, że przebrnąłem przez ten krzyżowy ogień pytań. Nie poległem. Podaje adres i umawiamy się.
- W takim razie dzisiaj o 18:00 się zjawiamy, tylko proszę auta nie sprzedawać, nie umawiać nikogo przed nami, żebyśmy na marne nie przyjeżdżali.
- Oczywiście, nie ma sprawy. Do zobaczenia!
I ciekawe do zobaczenia czego? Do zobaczenia jak układasz sobie czas (nierzadko tocząc wojnę z Żoną, że o 18:00 ty nie możesz jechać do sklepu, bo kupcy przychodzą) i jak go tracisz czekając w gotowości na przyjazd "Umawiacza"?
Na 100 telefonów - około 80 to właśnie "Umawiacze"!
   Jakiś czas temu zadzwonił przemiły pan, który w Krakowie chciał zobaczyć Audi A4 (kiedy zadzwonił byłem w drodze do Krakowa z mojego rodzinnego miasta na Podbeskidziu i akurat Audi zostawiłem tam - w bezpiecznym garażu). Panu bardzo zależało, żeby samochód zobaczyć. Niemal kupił go już przez telefon. Powiedziałem mu, że muszę wrócić po to auto około 40 kilometrow i zapytałem czy na 100 procent będzie u mnie, bo nie chciałbym wracać na marne. Pan zapewniał i zaklinał się, że na 1000 procent będzie, żebym wrócił i zabrał A4. Jemu się podoba, on chce dokładnie takie i jak tylko jest OK to je bierze! No cóż, sensowny gość. Nigdy nie wiadomo, czy akurat mu się spodoba i kupi, ale pokazać trzeba. Wróciłem, przepakowałem się i pojechałem do Krakowa Audi. I co? Niepoważny koleś nawet nie zadzwonił, żeby mi powiedzieć - pocałuj mnie w d...pę! Czekałem na telefon od niego i ... sobie poczekałem tylko. Najmniejszego zamiaru nie miałem dzwonić do błazna i pytać, prosić by łaskawie przyjechał pooglądać to, co wczoraj chciał prawie w ciemno brać (nigdy nie wydzwaniam do klienta z pytaniami, czy aby na pewno będzie, czy się zdecydował, czy kupuje - uważam, że jeśli ktoś nie chce, to i tak nie kupi, a takie dzwonienie stwarza tylko wrażenie, jakbym szukał wybawcy, który uwolni mnie od jakiegoś złomu, którego nikt nie chce). Co Przemiły Błazen miał na mysli? Taki dowcipniś się znalazł? Przeszło mi przez myśl, zeby umówić sie z nim w np. w Tarnowie na obejrzenie jego Focusa (wspomniał w trakcie rozmowy, że ma wystawionego do sprzedania) i tak się zjawić, jak on u mnie, ale doszedłem do wniosku, że nie będę się zniżał do takiego poziomu.
   To był ekstremalny przykład "Umawiacza Telefonicznego" - typu "Bezwzględny", na szczęście zdecydowana większość to "Umawiacze" typu "Niegroźni" - nie chcą żebym ja gdzieś przyjeżdżał, umawiają się u mnie. By ochronić się przed "Bezwzględnymi", od czasu "Przemiłego Pana - Błazna", na każdą prośbę o podjechanie samochodem w jakieś miejsce odpowiadam, że niestety nie prowadzę handlu obwoźnego. Pewnie część z nich sobie pomyśli, że "ruina". którą sprzedaję jest w takim stanie, że nigdzie nie dojedzie. Niech myślą... To podobno ma przyszłość.
  Kiedy zrobi mnie na szaro jakiś "Niegroźny" i po prostu nie przyjedzie w umówionym terminie, ani w żadnym innym nieumówionym, zastanawiam się tylko, na którym pytaniu z jego zestawu poległem. Jak opowiadam koledze z firmy, że dzwonił ktoś zainteresowany jakimś autem, on zawsze pyta: - "I kiedy nie przyjeżdża?"

 

   Mam Citroena Berlingo - uczciwie opisany w ogłoszeniu, cena nie jest z tych w kategorii "najtaniej na Allegro", nie jest też bardzo drogi, ale auto jest pewne, z oryginalnym przebiegiem i przede wszystkim nie "umęczone". Odebrałem tylko kilka telefonów w sprawie "cytryny" i wszyscy dzwoniący  to właśnie reprezentanci omawianego typu! Na czym tu ponoszę telefoniczną porażkę? Nie wiem. Już kilka wirtualnych osób oglądało auto (siłą umysłu zapewne), już kilka razy nie ruszałem się nigdzie w oczekiwaniu na kupca. Po co? Może to Opatrzność czuwa nade mną, bo gdybym gdzieś się ruszył zapewne rozjechałby mnie TIR, trzasnął piorun, spadła cegła na głowę itd... A tak siedze sobie spokojnie na czterech literach i ... jeszcze żyję.
  Szanuję ludzi, którzy nawet jeśli rozmyślą się i nie chcą przyjechać, zadzwonią lub chociaż napiszą smsa. To tak niewiele kosztuje... Na szczęście tacy też się zdarzają :-)