Jak czasami "picuję" auta. Ciąg dalszy

Jak pisałem już we wcześniejszym wpisie - zdecydowałem z Cordobą coś w końcu zrobić. Na lakiernika budżet się skończył dawno, więc musiałem polegać na sobie. Umyłem ją więc, zaparkowałem w moim własnym "warsztacie", okleiłem dokładnie taśmą maskujacą i zabralem się za polerowanie. Niektóre elementy trzeba było odświeżyć papierem ściernym "2500", ale większość wystarczyło dwukrotnie przepolerować maszyną polerską i pastą Menzerna fg500. Nastepnie pasta 2500 i wykończeniowa 3000. Końcowe zabezpieczenie lakieru sealantem Rejex i  efekt - myślę, że w porównaniu do stanu samochodu ze zdjęć robionych zimą - zadowalający.

Tutaj widać jak było przed:

a tu po "makijażu":

wprawne oko zauważy, że listwa zderzaka jest już jednolita, nie ma rys. To da się zrobić farbą strukturalną do zderzaków Boll ;-)

Teraz widok z profilu - przed:

i po:

Drugi bok:

Jeszcze przód:

Etap II:

   Całość kosztowała mnie dużo pracy, ale samochód udało mi się sprzedać w ciągu kilku dni. Kupił go ktoś, kto został przeze mnie poinformowany o stanie i przeszłości samochodu i jestem pewien, że jest zadowolony z użytkowania. Ja zdążyłem przejechać tym autem jakies 2 tysiące kilometrów i nie miałem z nim zadnych problemów, więc myślę, że nowy nabywca nie narzeka.

Znalazłem jeszcze jakieś zdjęcie zrobione w trakcie prac "konserwatorskich" ;-)

 

 

   Spostrzegawczy Czytelnik zauważy też, że gdzieś się zgubiły felgi aluminiowe ze zdjęć "z podwórka". Uznałem, że nie pasują do Cordoby z 2001 roku i powędrowały na ten samochód: