Rozmowy niedokończone

   Późno dzisiaj wróciłem, miałem dopracować inny tekst, ale wolę to zrobić bardziej wypoczęty, więc na noc wrzucę kilka rozmów rozluźniających (nie wiem co prawda co rozluźniają, bo w trakcie tak głupich rozmów jestem nadzwyczaj spięty).

- Proszę pana, tu jest coś zepsute, zawory "cykają"!
- Nie. Wszystko jest OK. To załączyła się instalacja gazowa i słychać wtryskiwacze.
- To one są do wymiany.
- Nie, nie są. Wtryskiwacze gazowe zawsze są słyszalne. Taka jest ich konstrukcja. Gdyby benzynowe były na wierzchu, też by je pan pewnie słyszał. To jest BRC, a dopiero Landi Renzo są głośne.
- Co mi pan opowiadasz?! Miałem poloneza w gazie i tam nic nie pykało! Sprzedawaj se pan ten kit komu innemu!

Poszedł w cholerę... Ufff  Ludziom nie dogodzisz. Masz zwykłą instalację, to wypadałoby ją zmienić na wtrysk sekwencyjny, masz "sekwencję" - to kurde gościowi "pyka"...

***

- A to Audi musiało na dachu leżeć, że takie pęcherze przy relingach.
- Nie leżało. To jest oryginalny lakier, a powód to wada fabryczna niektórych modeli Audi z końca lat dziewięćdziesiątych.
- A tam, dach to najmniejszy problem. Na Allegro po czterysta złotych chodzą. Kupię dach i wymienię.
- Ale po co? Tu jest kilka pęcherzyków. Wystarczy wyszlifować, pomalować i po sprawie.
- A co mi pan mówisz, ja bym sobie dach sam wspawał. To żaden problem. Tu ucinam, tam ucinam i wspawuję. Dwie godziny i po sprawie. Ale koniecznie zmieniłbym na taki bez szyberdachu!
- A czemu bez szyberdachu? To bardzo przyjemna rzecz.
- Szyberdachy są do dupy. Wszystkie ciekną.
- Ale ten jest sprawny i nie przecieka...
- JESZCZE nie przecieka! Ale zacznie...

Po tej rozmowie wiem, że szyberdach to - podobnie jak mop - dzieło szatana. A spaloną żarówkę od postojowych wymieniłem razem z całą instalacją elektryczną...

***

- Witam. Ja w sprawie autka dzwonię. To automat, co?
- Tak, automat.
- Widzi pan martwi mnie ta skrzynia...
- A dlaczego pana martwi? Mnie cieszy, bo działa jak należy.
- A mnie jednak martwi, bo to w każdej chwili może się zepsuć, bo autko starsze...
- Jak do tej pory nic nie wskazuje na to żeby miała się skrzynia zepsuć. Wiadomo, że jest to auto używane i może się zdarzyć jakaś awaria, ale nic na to nie wskazuje. Wszystko działa jak należy - nie ślizga, nie szarpie, wszystkie biegi wchodzą, olej niedawno zmieniany...
- No właśnie! Sam pan przed chwilą przyznał, że może się zepsuć. I dlatego martwi mnie ta skrzynia.
- Jak pana tak martwi, to dlaczego pan dzwoni do mnie? Przecież jest jasno w ogłoszeniu zaznaczone, że automat.
- Myślałem, że pan rozwieje moje wątpliwości, ale sam pan stwierdził, że może się skrzynia zepsuć...

W tym momencie film mi się urwał i obudziłem się w przytulnej, jakby pluszowej sali budynku przy ulicy Babińskiego w Krakowie. Z sufitu uśmiechały się do mnie Misie Puchatki. Dużo Misiów Puchatków. Byłem zmartwiony...

***

- Dzień dobry. Mam Vectrę B do sprzedania, silnik 1.6, rok produkcji 97.
- Jak długo ma pan to auto?
- A tak ze dwa miesiące.
- To czemu pan tak szybko sprzedaje?
- Bo mi się Seicento Sporting od znajomego trafiło i chcę zmienić.
- Dzięki, ale nie będziemy zainteresowani.

Za dwie godziny ten sam numer wyświetla mi się na telefonie. Odbieram. Gość nie ma pojęcia, że już ze mną rozmawiał. Pewnie już wszystkich handlarzy obdzwonił i pomieszało mu się.
 
- Dzień dobry. Mam Vectrę B do sprzedania, silnik 1.6, rok produkcji 97.
- A jaki jest powód sprzedaży?
Pytam z czystej ciekawości.
- A... bo za tydzień jadę do Niemiec do pracy...

W sumie, to nawet możliwe, że gość za tydzień jedzie do Niemiec do pracy, Sportingiem kupionym od znajomego...

***

 

- Ja mam Fiata Bravę z 1998 roku na zbyciu. Benzynowy. Do wymiany wydech, przegub, coś tam w zawieszeniu stuka.
- A jak tam korozja w aucie? Mocno jest zgnite?
- No trochę podłoga i progi wypadałoby zmienić, bo przeglądu nie przeszedł.
- A ile by pan chciał za to auto?
- No, tak z cztery pięćset, do minimalnej negocjacji.
Słucham, powoli zaczyna do mnie docierać jaki interes życia mi właśnie gość proponuje.
- Niestety odpada sprawa. Cena jest nieakceptowalna.
- A to ile by pan dał?
- Nie ma sensu nawet panu mówić. Właściwie, to nie chcemy auta w takim stanie.
- A to ile by pan dał?
- No, raczej nie kupujemy takich aut, bo nie opłaca się naprawiać.
- Ale niech pan coś zaproponuje!
Słyszę wyraźnie poirytowany głos w słuchawce.
- Maksimum tysiąc złotych, ale raczej i to nie wchodzi w grę.
- Ile?!! To wiesz pan co? Weź się pan rozpędź i się pan pie#dolnij tym głupim łbem o ścianę!!!


Zła diagnoza, zła recepta. Jak się rozpędziłem i pie#dolnąłem głupim łbem o ścianę, to mi ... nie pomogło. Dalej nie chcę zgnitej Bravy za cztery pięćset.

***

- Ja w sprawie Peugeota. Jaki tam jest przebieg?
Kocham rozmowy zaczynające się od przebiegu.
- Dwieście osiemnaście tysięcy kilometrów, oryginalny, sprawdzony w ASO.
- Ojoj, Boże drogi jak dużo! E, to już nic z tego auta nie ma.
- Jak pan chcesz, to panu zrobię pięćdziesiąt na jutro. Do widzenia!

Sam nacisnąłem czerwoną słuchawkę. Poczułem się tak ... fajnie. A jedź sobie chłopie tam, gdzie będziesz miał sto dwadzieścia. Chyba, że to też za dużo...

***

- Dzień dobry. Ja w sprawie wiosny. Będzie w tym roku?

W słuchawce głucha cisza...

P.S. Wszystkich Czytelników oburzonych lub zniecierpliwionych słabą częstotliwością tworzenia przepraszam i obiecuję, że kiedy skończy się ta cholerna zima, tekstów będzie więcej, bo i będzie się więcej działo ;-)

   W tym tygodniu jeszcze jeden tekst będzie.