Giełda - moje "ulubione" miejsce!

   Dawno, dawno temu, w czasach gdy twórcom Facebooków, Naszych Klas i innych takich, mamusie zmieniały jeszcze pieluchy, kiedy kupno nowego samochodu możliwe było tylko dla wybranych (niezależnie od tego, czy ktoś miał pieniądze, czy nie - zdobycie talonu na auto graniczyło z cudem, a szanse na wyjazd z Polmozbytu swoim wymarzonym  Fiatem 126p mieli właściwie tylko wysoko postawieni i ich rodziny), przeciętny obywatel rozwijającego się, socjalistycznego raju mógł się w najłatwiejszy sposób zmotoryzować w niedzielne poranki, na placach pełnych lśniących Syren, Wartburgów, Fiatów, a nawet takich wytworów zachodniego imperializmu jak Mercedes, czy Volkswagen. Problemem była tylko cena aut - używane kosztowały nawet dwukrotnie więcej niż "nowe z salonu". Ten plac to oczywiście uwielbiana przeze mnie giełda - twór, któremu tradycja, nie wiem jakim sposobem, pozwoliła przetrwać do naszych czasów.
   Kocham giełdy samochodowe - te miejsca mają swój niepowtarzalny klimat. Ten aromat pieczonych kiełbas zwyczajnych zmieszany z rozpylanymi przez wszystkich "detailerów" plakami, utrwalony w pyle z nieutwardzonych trzech hektarów,  te odgłosy gazowanych na postoju "żylet", które po przekroczeniu 2000 obrotów grożą wypluciem tłoków przez pokrywę głowicy wprost na schylonych nad komorą silnika, skupionych dwudziestu Heńków, Kazków i innych "speców" lgnących do każdej podniesionej maski z nadzieją, że będą świadkami jedynej sprzedaży w tym dniu. Ja to kocham!
  Na giełdzie byłem tylko kilka razy, celem pozbycia się nadziei o sprzedaży samochodu właśnie tam. Tak właściwie to miałem jeszcze jeden cel - nie wyspać się w niedzielę i stracić kilka przedpołudniowych godzin. Realizacja zamiarów - 100 procent!
   Droga dojazdowa do tej krainy czarów, obstawiona jest przez "wczorajszo wyglądających" rycerzy biznesu motoryzacyjnego, których "stodołowarsztaty" czekają z utęsknieniem na jakiegoś zgnitego Palio, czy "Polo W Gazie", wybiegających pod koła, by zatrzymać zmierzające w stronę placu auta. Kiedy już przebrnie się przez te przeszkody nie rozjeżdżając przy tym nikogo, można spokojnie zapłacić przy bramie kilkadziesiąt złotych i grzecznie zaparkować w szeregu, na swoim 15 metrowym "polu nadziei".
  
   Następnie - w zależności m.in. od ceny, którą wypiszemy na folderze reklamowym otrzymanym od kasjera i wstawimy za szybę - możemy:

a). Rozłożyć fotel i zasnąć

b). Poczytać książkę, lub gazetę (pod warunkiem, że nie stoimy "pod słońce")

c). Przejść się po giełdzie udając zainteresowanego zakupem i doskonale się bawić, kiedy znudzony handlarz ożywi się pełen nadziei, jak zaczniemy oglądac jego "furę" (też się tak parę razy ożywiłem, ale zaraz po zobaczeniu twarzy "zainteresowanego" wracałem do lektury książki)

d). Obowiązkowo - musimy pójść do skleconej ze starych wersalek, dykty i fragmentów przystanków PKS "kiełbasodajni", zamówić kiełbasę i zjeść ją na papierowej tacce przy brudnym, mokrym od herbat i coli stoliku. (Ten element giełdy akurat mi się bardzo podoba! Serio!)

e). Po zjedzonym posiłku i wypiciu herbaty w miękkim od temperarury plastiku, możemy skoczyć na stragany - tam zaopatrzymy się we wszystko - od perfum i płyt CD, po używane pierścienie tłokowe
do ursusa.

f). Iść do WC - przestrzegam - do dzisiaj nie rozumiem jednego - za półtoralitrową wodę  mineralną dałem około 3 zł, a za zwrot tej wody w giełdowym WC zapłaciłem 8 zł.  Nie wiem o co chodziło, ale 2 zł za WC? Kogoś fantazja poniosła...

g). I o mały włos, a zapomniałbym - możemy też marzyć o tym, że któryś z tych wycieczkowiczów dookoła, ubranych w skórzane kurtki i dresy, albo śliwkowe spodnie garniturowe i sweterki z napisem "Boys", to akurat ten wybraniec, który przyjechał nie po to,  by sprzedać swoje dwu, czasem trzyśladowe "zwłoki", tylko przeznaczenie zagnało go na ten rajski plac po Twój samochód.

   Po zaliczeniu jednego lub kilku wymienionych wyżej podpunktów, zazwyczaj jest już około godziny 11:00. Zdajemy więć sobie powoli sprawę z tego, że:

a) Wracamy do domu tym, czym przyjechaliśmy tutaj

b) Mamy brudną od kurzu twarz

c) Mamy brudne od kurzu auto z zewnątrz

d) Mamy brudne od kurzu auto w środku

e) Kończą się nam drobniaki na toaletę, a pani w okienku wycharczała przy ostaniej wizycie głosem o barwie zdenerwowanego bernardyna - "drobne, drobne pan dawaj, a jak nie to se gonić rozmieniać!"

f) Cały ten niedzielny piknik w zoo kosztował nas około 100 zł (przy założeniu, że odległość od domu, do tego cyrku wynosi około 10 km). Wystarczyłoby na dobry obiad w restauracji dla dwóch osób, lub na 18 tygodni emisji ogłoszenia w jakimś tam znanym serwisie.

Mogę z czystym sumieniem polecić - nie lubicie niedzieli i 100 zł - giełda samochodowa na Was czeka!